"Барои ваҳдати миллӣ, сулҳу оромӣ, суботи сиёсӣ, созандагиву ободонӣ, рушди устувори иқтисодӣ ва зиндагии шоистаи мардум!"

Ҳашарҳои ободонӣ идома дорад

Баҳри иҷрои дастуру супоришҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси муаззами Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бахшида ба 30-солагии Истиқлолияти Ҷумҳурии Тоҷикистон, бо ибтикори Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар шаҳри Хуҷанд тибқи нақша чорабиниҳои Кумитаи иҷроияи шаҳрии бо ҷалби аъзоёни ТҶҶ “Созандагони Ватан” ва бо ташкилоти ибтидои ҳизбии “Алиҷон Солиев”-и шаҳри Хуҷанд  корӽои ободони доир карда шуд.

ЧАРО КАБИРИВУ ҲИЗБАШ “МАҲБУБИЯТ”-И ХАЛҚРО АЗ ДАСТ ДОД?

Чун ба авроқи таърихи кишвар назар меафканем,  бароямон возеҳ мегардад, ки ҲНИ маҳз  дар солҳои ноорому носуботи кишвар ба арсаи сиёсати Тоҷикистон гом ниҳодаст. Ҳадафи аслӣ аз таъсису бунёди ҳизби номбурда бояд огаҳ сохтани мардум ҷиҳати арҷгузорӣ ба дини муқаддаси ислом ва мутобиқи муқаррароти ин дин таъмини ваҳдату осоиштагӣ ва ба ин васила раҳо сохтани мардум аз зулумоту ҷабру ҷафо мебуд. Аммо,

ГУФТУГӮИ БЕМАНТИҚИ КАБИРӢ

Оғози асри ХХI ба саршавии ҷанги иттилоотӣ ибтидо бахшид. Зеро айни замон ба давлатҳои абарқудрат бо силоҳи «маънавӣ» ҷангидан беҳтар аст. Онҳо қувва ва нерўи ақлонии хешро сарфа намуда, барои халалдор намудани оромии давлатҳои осоишта равона месозанд.

Мисоли гуфтаҳои боло он аст, ки рафторҳои хоинонаи Кабирӣ ба зидди Ватани худ ин беадолатӣ, номеҳрӣ ва хунсардии ўро нишон медиҳад. Аз дигар давлат