Дар даврае, ки фарзанди шарафманд ва фарзонаи халқ  Эмомалӣ Раҳмон бори аввал Роҳбари давлат интихоб гардиданд, давлати мо акнун Истиқлолиятро  ба даст оварда буд ва рӯзҳои мудҳишро аз сар мегузаронид. Таҳти қадамҳои боварибахш ва далерию мардонагӣ Эмомалӣ Раҳмон мамдакатро аз хавфу хатари парокандагӣ наҷот бахшид, халқро якҷоя намуд ва ба Ватани худ ҳазорон гурезагонро баргардонид. Таҳти қавииродагии Сарвари  давлатамон дар муддати хеле

Маълум аст, ки дар ҳаёти мардуми Тоҷикистон ба даст овардани Истиқлолият аҳамияти беҳамто дорад. Хусусан, қарори Иҷлосияи 16-уми Иҷлосияи Шӯрои олии вазирони Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки 16.11.1992 баргузор гардид, дар таърихи Тоҷикистон чун воқеаи тақдирсоз ба ҳисоб меравад. Маҳз дар ҳамон ҷаласа вакилони халқ марди ҷавон, ҷасур, оқил, ватанпарвар Эмомалӣ Раҳмонро ба вазифаи Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб карданд.

 Эмомалӣ Раҳмон

Одамон, ки худ офарандаи таъриханд, дар муносибатҳои байниҳамдигарӣ ва муносибат бо ҳодисаю падидаҳои дигари ҷамъиятию табиӣ мақсади муайянро, асосан фаъолияти худро қарор медиҳанд. Одамон низ қодиранд ба шароити ҳаёти худ таъсир расонанд ва ҳатто самти инкишофи онҳоро тағйир диҳанд. Шахсони зиёде буданд ва ҳастанд, ки ба ҳаёти ҷомеа такони пурзӯре доданд. Бузургии ин гуна одамон дар он аст, ки тавонистанд манфиатҳои умумиро