Яке аз поягузорони адабиёти тоҷик дар охири қарни 20 ва аввали асри 21 шодравон академик Муҳаммадҷон Шакурӣ дар яке аз нигоштаҳои худ овардаанд, ки ба атроф нуру зиёи маърифату одамият пошидан, бо андешаи расо мардуми гирду пешро ба роҳи ҳақиқат ҳидоят намуда, аз фалокати гумроҳӣ наҷот додан рисолати зиёиву равшангари ҳақиқист.
Воқеан ҳам дар шароити ҳасосии ҷаҳонишавии тамаддунҳо нақши зиёиён ва равшанфикрон чун тӯдакаши ҷомеа дар бедории худшиносии миллӣ хеле калон аст. Зеро мушоҳидаҳо нишон медиҳанд, ки оне имрӯз муваффақу комГУМРОҲӢ МОРО ТО КУҶО МЕБАРАД?
Яке аз поягузорони адабиёти тоҷик дар охири қарни 20 ва аввали асри 21 шодравон академик Муҳаммадҷон Шакурӣ дар яке аз нигоштаҳои худ овардаанд, ки ба атроф нуру зиёи маърифату одамият пошидан, бо андешаи расо мардуми гирду пешро ба роҳи ҳақиқат ҳидоят намуда, аз фалокати гумроҳӣ наҷот додан рисолати зиёиву равшангари ҳақиқист.
Воқеан ҳам дар шароити ҳасосии ҷаҳонишавии тамаддунҳо нақши зиёиён ва равшанфикрон чун тӯдакаши ҷомеа дар бедории худшиносии миллӣ хеле калон аст. Зеро мушоҳидаҳо нишон медиҳанд, ки оне имрӯз муваффақу ком
