Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар яке аз суханрониҳои худ қайд карда буданд, ки Тоҷикистон даҳ соли аввали соҳибистиқлолии худро танҳо ба хотири оромӣ, сулҳу суботи ҷомеа бахшида, марҳилаи муҳими созандагиву бунёдкориро маҳз дар даҳсолаи дуюм оғоз кард. Расидан ба Истиқлолияти энергетикӣ дар қатори се ҳадафи стратегии кишвар қарор дошта, солҳои охир барои ноил шудан ба ин ҳадаф иқдомҳои ҷиддие рӯи кор омад. Мавриди истифода қарор гирифтани нерӯгоҳи Сангтӯда-1 ва 2, таҷдиду азнавбарқароркунии нерӯгоҳи барқии Қайроққум бо номи «Дӯстии халқҳо» ва «Помир» худ далолати он аст, ки давлат ва ҳукумат мекӯшад, то талаботи аҳолиро барои истифодабарии нерӯи барқ таъмин созад. Аммо воқеияти ҳол нишон медиҳад, ки то кунун мо наметавонем эҳтиёҷоти сокинонро дар ин маврид дар мавсими сармо бароварда бошем.