Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид намудаанд, ки «Фарҳанг ҳастии миллат ва нақши китоб ва китобхонаҳо барои тарбияи наслҳои имрӯзу оянда хеле муҳим аст». Китобу китобхонӣ як ҷузъи фарҳанги миллати мо буда, дар ҳама давру замон дар рӯзгори маънавии мо мақоми хосса дошта, миллати фарҳангпаноҳ ва тамаддунофари мо ба китоб ҳамчун ҳамроз, мӯнис ва равшанидиҳандаи ҳаёт муносибат
Фазои амну устувор ва ваҳдату ягонагӣ аз беҳтарин неъматҳою арзишҳои ҷомеаи башарӣ ба ҳисоб меравад. Воқеан ҳам сарзамине, ки дар он ҷо сулҳу субот, оромию осоиштагӣ ҳукмфармо аст, бешубҳа дорои пешравиҳою тараққиёти назаррас аст. Муҳимтар аз ҳама аҳолии он сарзамин дар амнияти комили сиёсию иҷтимоӣ ва иқтисодӣ қарор хоҳанд дошт.
Боиси хушҳолию айни сарафрозист, ки имрӯзҳо дар мулки Тоҷикистони соҳибиститқлоли мо
Ба ифтихори 1250-солагии Ҳаким Тирмизӣ ва 1150- солагии Закариёи Розӣ дар Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон мизи мудаввар доир гардид. Чорабиниро мудири кафедраи умумитаълимии донишкада Зафар Раҳмонов ҳусни ифтитоҳ бахшида, қайд кард, ки арҷ гузоштан ба осори гаронмояи ин мутафаккирони барҷаста барои боз ҳам баланд бардоштани эҳсоси худшиносӣ такконе хоҳад бахшид. Устодони донишкада, номзади илмҳои фалсафа Абӯбакр Шодиев ва номзади илмҳои таърих
